To Buby or not to Buby that’s the question

Jaren geleden wist Rinus Michels te vertellen dat voetbal oorlog is.

Beste Rinus, na vandaag weet ik het zeker: golf valt daar ook onder.

Voor de derde keer speelden we om de inmiddels in Nuenen e.o befaamde Ryder Cup.

Gelukkig voor de gerespecteerde leden van Par Tee Time, lag de organisatie in handen van The Holy Ones, dus was waren we op voorhand verzekerd van mooi weer.

Het ochtend gedeelte (Nuenen) heb ik niet helemaal meegekregen, aangezien wij (Marco, Leo en ondergetekende) op een locatie in Eindhoven door de bus werden opgepikt, maar ik begreep dat dit prima geregeld was. Overigens een prima service van de organisatie, dat je op locatie wordt opgehaald, tenslotte neem je de goede punten van de vorige organisatie over.

Dat het vandaag niet helemaal zou lukken met de chauffeur werd s’ochtends al duidelijk, maar hierover later meer. Via een vrije interpretatie van het navigatiesysteem kwamen we op de Kempense te Mol aan.

Vierentwintig heren hadden die dag besloten om de golfarena te betreden. Helaas had Eric van de zijde van PTT de keuze gemaakt vandaag niet aanwezig te zijn, hopelijk zal hij er volgend jaar wel weer bij zijn.

De organisatie had besloten om dit jaar middels loting te bepalen wie je tegenstander in de golfarena zou zijn. Je ziet op zo’n dag naarmate de tijd verstrijkt de gezichten steeds meer gespannen trekken vertonen. Iedereen heeft zijn favoriete tegenstander in zijn hoofd en ik weet zeker dat na de loting, met name het bestuur van PTT de rekensom had gemaakt dat ze vandaag een goede kans zouden hebben.

Kijkend naar hoe de paring was uitgevallen, nog niet eens zo verkeerd, echter bij matchplay worden er meer kwaliteiten verlangt dan alleen die van het edele golfspel, zoals:

· mentale weerbaarheid

· tactiek

· statistische kennis

Vanuit de overlevering heb ik begrepen dat het naast een sportief gevecht, er ook met heel veel plezier gespeeld is, waarbij er bij een groot aantal flights de beslissing op de laatste hole viel.

Ik kan dan ook alleen een live verslag geven van onze flight. Ons viel de dubieuze eer ten deel om als laatste te starten, hetgeen ik gewend was, aangezien ik al jaren de slechtste golfer van The Holy Ones ben. Mijn tegenstander was niet minder dan Buby de verschrikkelijke, gevreesd in de Belgische Ardennen e.o. Hier heeft hij menig tuinman de schrik van zijn leven bezorgd, met zijn uitspraak “Do you known the way to the Golfcourse”? Robin en Leo completeerden onze flight en aangezien ik al jaren carpool met Leo, wist ik dat hij een man met ijzeren (6) zenuwen is. Ik had er dus vertrouwen in.

Natuurlijk weet ik dat Buby de betere golfer van ons twee is, maar dat wist hij ook en dat maakte hem onzeker. Ken de zwakheden van je tegenstander, de eerste les in Golf Psychologie. In mijn geval was het heel simpel, zonder arrogant te doen, wist ik op voorhand dat ik op basis van de 3 kwaliteiten die ik eerder genoemd heb, mijn goede vriend Buby zou verslaan. Tenslotte speel ik al 4 jaar met Buby en René, we kennen elkaar door en door.

Zo moet je op de eerste afslag heel subtiel aan Buby vragen: de laatste keer dat wij hier hebben gespeeld, sloeg jij toen niet je eerste bal het water in? En ja, hoor: vervolgens de standaard tekst: en op de driving range gingen alle ballen kaarsrecht!!!

Op hole 2 de vraag gesteld, altijd lastig hè zo’n korte put. Mentale weerbaarheid dus.

Na 9 holes stond ik 4up, na 11 holes zelfs 5up en toen werd ik iets te overmoedig (mijn zwakheid). Buby vocht goed terug en won 3 holes op rij, maar dan komt hole 15. Een belangrijke golf regel is: schat je afstand goed in en pak het juiste ijzer. Buby sloeg een perfecte bal, echter veel te ver. Golf technisch gezien om van te smullen, tactisch gezien heel zwak.

Toch duurde het tot hole 17 al eer Buby zichzelf de spreekwoordelijke das om deed, na een magistrale klap van 20 meter, raakte hij zijn tweede bal perfect, zeker 140 meter. Alleen vervelend dat de hole slecht 129 meter lang is en er een sloot achter de green ligt. Moeilijk hè, die afstanden.

Dan nog de laatste kwaliteit, ken je statistieken. Was Buby niet degene die had gezegd, als ik 86 keer tegen Rob speel, win ik 85 keer. Vandaag was dus die 86e keer, tenslotte moet je weten wanneer je er moet staan. Statistisch gezien zou PTT dus in 2087 winnen.

Achteraf gezien bleek onze partij de meest cruciale, tenslotte was de stand na 5 flights 5-5. Buby zou wel winnen van Rob, en Leo had goede kans tegen Robin, dus wordt het een gelijkspel, dacht men in het Clubhouse. No way, José.

De avond werd afgesloten met een fantastisch diner, waarbij bleek dat PTT toch heel goed gespeeld had en bijna alle prijzen pakte. Theo, overall winnaar met 43 punten, heel knap. Ad de Neary (wel volgens de spelregels Ad?) en Jan de Longest.

Gelukkig was er voor The Holy Ones ook een prijs en wel de beker, ging het daar uiteindelijke niet om?

Voor degene die het niet meegekregen hadden heeft Leo dit nog een paar keer onder de aandacht gebracht, met zijn subtiele zin: WIJ HEBBEN GEWONNEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Alle gekheid op het spreekwoordelijke stokje.

Ik vond het wederom een fantastische dag en ik bespeur dat de twee Golf verenigingen steeds meer op elkaar ingespeeld raken, zowel sportief als vriendschappelijk. Zie de foto’s en dan zie je dat sport verbroederd. Wellicht dat we volgend jaar promotie degradatie wedstrijden kunnen spelen (Thom?)

Hopelijk is onze chauffeur goed thuisgekomen, zou hij net zo als ons weer uitkijken naar volgend jaar? We weten in ieder geval dat Robin en of Jan ook de bus kunnen besturen, althans ze weten waar het gaspedaal zit.

Rest mij de Organisatie, De Kempense Golfclub, alle leden van Par Tee Time en The Holy Ones, maar in het bijzonder Buby te bedanken voor deze geweldige dag, zonder jullie had ik moeten werken.

RR